Stig "Stikkan" Anderson to szwedzki autor tekstów, kompozytor, producent muzyczny, właściciel wytwórni płytowej Polar Music, głównie znany jako menedżer popowej grupy ABBA.
Stig Erik Leopold Anderson urodził się 25 stycznia 1931 roku w miejscowości Hova. Wcześnie zainteresował się muzyką popularną - jako nastolatek założył własną grupę .
Karierę rozpoczął od pisania tekstów i komponowania piosenek dla innych artystów. W 1959 r. przebojem stała się wykonywana przez Lill-Babs piosenka "Är du kär i mig ännu, Klas-Göran?". W latach sześćdziesiątych Anderson był jednym z najbardziej produktywnych twórców piosenek w Szwecji.
W 1963 r. wraz z Bengtem Bernhagiem założył wytwórnię płytową Polar Music. Artystom, nad którymi miał pieczę dostarczał przebojów nie tylko tworząc nowe piosenki ale i stosując mało chwalebną ale skuteczną metodę: nagrywając opatrzone nowymi, szwedzkimi tekstami przebojowe amerykańskie piosenki. O ile nagrwanie lokalnych wersji anglosaskich przebojów był wówczas powszechną praktyką dla Stiga Andersona ważna była szybkość i skuteczność, regulowaniem praw autorskich raczej się nie fatygował.
Jednym z nagrywających dla wytwórni zespołów byli Hootenanny Singers. Ich wokalista, Björn Ulvaeus zaczął także pracować dla wytwórni jako producent. Wkrótce w Polar Music pojawił się także przyjaciel Ulvaeusa, Benny Andersson. Duet autorsko - kompozytorski Ulvaeus - Andersson, okazjonalnie również nagrywający własne kompozycje jako Björn & Benny, stał się największym atutem wytwórni. Kiedy do Björn i Benny'ego dołączyły ich dziewczyny - piosenkarki Agnetha Fältskog i Anni-Frid Lyngstad Stig Anderson został managerem powstałego kwartetu.
Okazjonalnie Anderson brał również udział w pisaniu tekstów piosenek - był współtwórcą m.in. "Ring Ring" (1973), "Waterloo" (1974), "Honey, Honey" (1974), "I Do, I Do, I Do, I Do, I Do" (1975), "Mamma Mia" (1975), "S.O.S" (1975), "Fernando" (1976), "Dancing Queen" (1976), "Knowing Me, Knowing You" (1977) i "The Name of the Game" (1977).
Naturalnie do Stiga Andersona jako managera grupy należało negocjowanie kontraktów ABBY. Np. prawo do rozpowszechnianie nagrań ABBY w Związku Radzieckim odstąpione zostało za baryłki ropy naftowej.
Dzięki światowej karierze grupy Polar Music osiągała olbrzymie dochody, a Stig był posiadaczem większości udziałów firmy. Część udziałów Anderson podarował członkom ABBY a także inżynierowi dźwięku Michaelowi B. Tretowowi.
Stig Anderson zajmował się również inwestowaniem kapitału, nie zawsze z sukcesem. W połowie lat osiemdziesiatych duża część majątku ABBY przepadła na skutek nietrafnych decyzji inwestycyjnych. Problemem Dla Andersona były również wysokie szwedzkie podatki. Członkowie ABBY nigdy nie chcieli zostać "emigrantami podatkowymi" z kolei ich manager szukał sposobu na zredukowanie obciążeń podatkowych. W rezultacie byli członkwie ABBY - poza Anni-Frid Lyngstad, która sprzedała swoje udziały w 1982 r. - stanęli przez zarzutem oszustw podatkowych. Sprawę załatwiono polubownie ale w konsekwencji w 1990 r. z pozwem przeciwko Andersonowi o zaległe prawa autorskie wystąpiły firmy reprezentujące interesy trojga byłych członków kwartetu: Agnethy Fältskog, Benny'ego Anderssona i Björna Ulvaeusa. W następnym roku doszło do ugody sądowej, której szczegóły nigdy nie zostały ujawnione.
W 1989 r. Anderson sprzedał Polar Music wytwórni PolyGram, przejętej później przez grupę Universal. W tym samym roku Anderson ufundował nagrodę Polar Music Prize. Doroczni laureaci - jeden muzyk popowy i jeden reprezentujący muzykę klasyczną - wybierani byli za pomocą Szwedzkiej Akademii Muzyki, wśród nagrodzonych znalazł się także polski kompozytor Witold Lutosławski.
Przez trzydzieści lat (od 1955 do 1985 r.) Stig Anderson pozostawał w związku małżeńskim z Gudrun Rystedt. Miał z nia troje dzieci: urodzoną w 1957 r. córkę Marie Anderson Ledin - żonę piosenkarza Tomasa Ledina - oraz dwóch synów: Lasse Andersona (urodzonego w 1958 r.) i Andersa Andersona (urodzonego w 1966 r.).
Stig Anderson zmarł na atak serca 12 września 1997 r., pochowany został w Sztokholmie
