Violeta Violeta Volume I

Według samego zespołu w 2007 r. Janove Ottesen, główny autor Kaizers Orchestra, podczas trwającego około 10 dni przypływu weny twórczej skomponował większość utworów, które później złożyły się na trylogię "Violeta Violeta".

W 2009 r., mimo oficjalnej przerwy w działalności, Orkiestra ogłosiła, że pracuje nad nowym materiałam a kolejnej płyty można się spodziewać w 2011 r.

Pierwsze utwory z trylogii zespół zagrał w styczniu 2010 r. na festiwalu Eurosonic w Holandii. Publiczność mogła wtedy usłyszeć po raz pierwszy takie piosenki jak "Philemon Arthur & The Dung", "Sju bøtter tårer er nok, Beatrice" czy "Femtakt Filosofi".

W lutym 2010 r. zespół zdradził, że pracuje nie nad jednym albumem ale nad trylogią, która zatytułowana ma być "Violeta Violeta". W tym samym miesiącu w Duper Studios w Bergen rozpoczęło się nagrywanie pierwszej z trzech płyt. Producentami - oprócz Janove - zostali stali współpracownicy grupy Jørgen Træen i Yngve Sætre.

Według ogłoszonego planu premiera pierwszej części "Violety" przewidziana została na styczeń 2011 r., po jej wydaniu zespół miał się udać na tournée zakończone jubileuszowym koncertem w sali Spektrum w Oslo. Część druga trylogii miała się ukazać jesienią 2011 r. - równocześnie z DVD i CD z koncertu dziesięciolecia, a wydanie trzeciej płyty zaplanowano na 2012 r.

Grupa starannie przygotowała promocję nowegoalbumu. Pierwszy singiel - piosenka "Philemon Arthur & the Dung" ukazał się 24 sierpnia 2010 r. Na drugi singiel wybrany został utwór "Hjerteknuser", który miał swoją premierę w październiku 2010 r. Do piosenki tej nakręcony został wideoklip. Trzecim singlem był "En for orgelet, en for meg".

"Violeta Violeta Volume I" ukazała się zgodnie z planem 31 stycznia 2011 r. od razu zajmując pierwsze miejsce norweskiego zestawienia najlepiej sprzedających się albumów i pozostając w nim przez 38 tygodni.

Piosenki tworzące album są na tyle zróżnicowane, że każda z nich może funkcjonować jako osobny utwór a z drugiej strony wszystkie bezproblemowo łaczą się w koherentną całość opowiadając historię tytułowej Violety oraz jej rodziców Beatrice i Kennetha. Muzycznie zespół - po próbie zmiany brzmienia na "Maskineri" - zasadniczo powrócił do stylu znanego swoich trzech pierwszych albumów. Oczywiście nie jest to dokładnie to samo - zespół praktycznie wyeliminował akcenty bałkańskie i punkowe na rzecz bardziej teatralnych a la Tom Waits.

Rodzimi recenzenci generalnie przyjęli album życzliwie, więcej zastrzeżeń mieli duńscy krytycy muzyczni zarzucając zespołowi sztampowość i brak żywiołwowości ich pierwszych albumów.