Tina Dickow, używająca również nazwiska Tina Dico, to duńska wokalistka, kompozytorka i autorka tekstów. Próbowała też sił jako aktorka - w wieku lat 20 zagrała w serialu telewizyjnym "Karrusel".
Tina urodziła się 14 października 1977 r. w Aarhus, a wychowywała się w Åbyhøj na przedmieściach Aarhus.
Od dzieciństwa zainteresowana muzyką, uczyła się gry na gitarze, fortepianie i perkusji. Ukończyła średnią szkołę muzyczną, przez pewnien czas studiowała też w wyższej szkole muzycznej w Aarhus.
Jako nastolatka zaczęła występować w szkolnych zespołach rockowych (Mel, później Fester Kester).
W 1998 r. uformował się skład zespołu towarzyszącego początkujacej piosenkarce - pod nazwą - Tina Dickow and Sheriff: Dennis Ahlgren (gitara), Kristian Kold (gitara basowa), Janus Nevel Ringsted (perkusja) i Martin Sommer (instrumenty klawiszowe). W początkach kariery Tinę wspomagali również Camilla Dayyani (chórki) i Rune Wehner (gitara, późniejszy członek zespołu Spleen United).
Pierwszym sukcesem grupy była wygrana na w konkursie zorganizowanym przez telewizyjny program dla młodzieży „Puls”, na którym wykonali piosenkę „Change Your Mind” (kompozycję byłego keybordzisty grupy, Johana Dalgaarda). Pierwszy publiczny występ miał miejsce w sali Glazzhuset w Århus.
Tina oraz towarzyszący jej muzycy wygali również organizowany w Århus konkurs młodych talentów “Vi har scenen, har I musikken?”. Nagrodą była możliwość nagrania i wydania singla – Tinai jej zespół zdecydowali się na zarejestrowanie piosenek „Your Waste Of Time” i „My Mirror”.
„Your Waste Of Time” wybrana została „Piosenką Tygodnia” przez znany z lansowania młodych talentów III program duńskiego radia.
Jesienią tego roku Tina rozpoczęła studia religioznawcze na Uniwersytecie w Aarhus. Szybko jednak z nich zrezygnowała, przenosząc się do wyższej szkoły muzycznej, również w Rodzinnym Aarhus.
Sukces piosenki „Your Waste Of Time” pozwolił Tinie na rozpoczęcie negocjacji z wytwórniami płytowymi. Tina z zespołem zarejestrowali dwa utwory – „26 Friends” i „Different” oraz dali serię koncertów w ramach tournee „Scandinavian Venue” (w tym w znanym klubie Vega w Kopenhadze, a także w Norwegii i Szwecji).
Ponieważ pertraktacje z wytwórniami płytowymi przeciągały się nie przynosząc oczekiwanych rezultatów, Tina, nie chcąc już dłużej zwlekać z wydaniem albumu, zdecydowała się założyć własną wytwórnię - Finest Gramophone. Oprócz płyt samej Tiny wytwórnia wydała również dwa albumy Love Julie.
W grudniu 2000 r. Tina przy pomocy gitarzysty i producenta Dennisa Ahlgrena rozpoczęła nagrywanie pierwszego albumu, najpierw w Viby w pobliżu Aarhus, potem w Kopenhadze.
Fuel ukazał się w kwietniu 2001 r. Przyjęcie ze strony krytyków było może entuzjastyczne, ale recenzenci zwrócili uwagę na zalety debiutantki – silny głos, talent autorki - kmpozytorki, dobrze wróżące jej dalszej karierze.
W tym samym czasie, wiosną 2001 r., Tina dała koncert podczas festiwalu SPOT w Aarhus, a jej występ został zauważony przez brytyjskiego managera Jonathana Morleya. Latem, podczas pierwszego pobytu Tiny w Londynie, Morley oficjalnie zajął się karierą młodej piosenkarki, zostając jej managerem. Pierwszym posunięciem było podpisanie kontraktu z brytyjską agencją KobAlt Music Publishing.
W 2001 r. Tina nawiązała inną ważną znajomość – z duńskim muzykiem, wokalistą znanego zespołu TV2, Steffenem Brandtem. Brandtowi bardzo się spodobała się wykonywana przez młodą piosenkarkę podczas koncertów wersja jego piosenki ”Alt Hvad Hun Ville Var At Danse” i w grudniu pojawił się na scenie jako gość podczas koncertów Tiny w jej rodzinnym mieście, Aarhus; później dali też kilka wspólnych koncertów.
W początkach 2002 r. Tina przeniosła się na stałe do Anglii – najpierw zamieszkała w Richmond, na przedmieściach Londynu, potem w samym Londynie. W tym okresie intensywnie pracowała nad nowym materiałem. Powstały wtedy takie piosenki jak „Room With A View”, „Poetess’ Play”, „Let’s Get Lost, “Undone” and “Tenter Ground No. 5″, które ukazały się na albumie “Notes”.
Z myślą o międzynarodowej karierze piosenkarka nawiązała współpracę m.in. z norweskim producentem i autorem piosenek Madsem Hauge , który dla Tiny stworzył „Break Of Day” i „Warm Sand” oraz Brytyjczykami Egiem White (piosenki “Give In”, “Use Me”) i Davem McCrackenem (“Losing”).
W czerwcu 2003 r. Tina wróciła do Aarhus, do studia nagraniowego Feedback Recording w Viby koło Aarhus, tego samego, w którym nagrany został debiutancki „Fuel”, by przy pomocy nieodzownego Dennisa Ahlgrena oraz keybordzisty Martina Sommera i wokalistki Karoline Kier zarejestrować album Notes. W zamiarze „Notes” był rodzajem przeznaczonego dla fanów wstępu do „prawdziwego” albumu i był dostępny tylko we większych duńskich sklepach muzycznych. Płytą zainteresowali się jednak dziennikarze, a doskonałe recenzje prasowe spowodowały, że młoda piosenkarka zaistniała w mediach (pierwszy gościnny występ w TV), a album ostatecznie sprzedał się bardzo dobrze. Przyniósł też Tinie nagrodę duńskich dziennikarzy muzycznych „Steppeulv” w kategorii “Kompoyztora Roku” oraz najważniejszą duńską nagrodę muzyczną - Danish Music Award przeznaczoną dla najlepszego autora – kompozytora.
W tym samym roku Tina nawiązała współpracę z duetem brytyjskich producentów Samem Hadakerem i Henry Binnsem, znanymi jako Zero 7 . W efekcie Tiną pojawiła się w piosenkach “Home” (którą napisała wspólnie z Dedi Maddenem) i “The Space Between” (autorstwa samej Tiny) na wydanym w lutym 2004 r. albumie „When It Falls”.
Piosenkarka prowadziła też intensywną działalność koncertową występując w Europie i Stanach Zjednoczonych, w 2004 r. pojawiła się na festiwalach w Glastonbury (z Zero 7) i Roskilde (zarówno z Zero 7 jak i solo).
Latem 2004 udało się jej podpisać kontrakt z wątwórnią Sony, mający jej zapewnić międzynarodową karierę. Również w 2004 r. Tina i Steffen Brandt, zarejestrowali piosenkę „Hallalujah” Leonarda Cohena, duet ten ukazał się na albumie ”På Danske Læber”, zawierającym duńskie wersje utworów kanadyjskiego piosenkarza.
W grudniu 2004 r. w Studio Metropolis w Londynie, pod kierunkiem producenta Chrisa Pottera (znanego głównie ze współpracy z zespołem The Verve), rozpoczęły się nagrania do przeznaczonego na rynek międzynarodowy albumu, In The Red.
Tina miała jednak pecha - album został nagrany, ale kampania promocyjna mająca przedstawić duńską piosenkarkę jeśli nie światowej to przynajmniej auropejskiej publiczności została odwołana na skutek reorganizacji spowodowanej połączeniem się Sony Music z niemieckim koncernem BMG.
Wysiłek nie poszedł jednak całkiem na marne, piosenkarka otrzymała prawo do dysponowania nagranym matariałem, zdecydowała więc wydać album w Danii. Była to, jak się okazało, słuszna decyzja. Płyta zebrała mieszane recenzje, jednak sprzedała się bardzo dobrze i umocniła pozycję piosenkarki w rodzinnym kraju.
Przez cały czas wokalistka dużo koncertowała, zarówno w Danii jak i za granicą. W 2006 r. Tina wydała swoje pierwsze DVD – “Live In The Red”, nakręcone podczas koncertów w sali Store Vega w Kopenhadze. W styczniu 2006 r. Tina otrzymała nagrodę P3 fundowaną przez III program duńskiego radia, w marcu przyznano jej drugą w karierze Danish Music Award, tym razem w kategorii „Piosenkarki Roku”.
Kolejna płyta nagrana została w całości w Danii przy wpółpracy z Dennisem Ahlgrenem. Count to Ten ukazał się we wrześniu 2007 r., przynosząc Tinie uznanie krytyki i umacniając jej pozycję gwiazdy duńskiej sceny muzycznej (album zadebiutował na pierwszej pozycji zestawienia bestsellerów i pozostał w klasyfikacji przez 70 tygodni).
Podczas sesji nagraniowych do "Count to Ten" kilka piosenek zostało zarejestrowanych jako EP "A Beginning". W styczniu 2008 r. nagranych zostało kolejnych kilka utworów - jako minialbum "A Detour", a latem, mimo bardzo aktywnej działalności koncertowej (m.in. występ na głównej scenie Festiwalu w Roskilde), Tina i Dennis zarejestrowali kolejne EP - "An Open Ending" (wśród nagaranych utworów znalazła się piosenka "Walls", duet z niedawno poznanym islandzkim muzykiem Helgim Jónssonem).
We wrześniu 2008 r. Tina została laureatką nagrody przeznawnej przez księcia Fryderyka i księżnę Marię, parę następców tronu Danii, a kilka tygodni później ukazała się płyta A Beginning, A Detour, An Open Ending powstała z połączenia trzech wcześniej nagranych minialbumów, po czym udała się długie tournée, w którym towarzyszyli jej Dennis Algren i Helgi Jónsson.
Tina jest autorką muzyki do duńskiego filmu “Oldboys”, którego reżyserem był Nikolaj Steen.Po zakończeniu pracy nad ścieżką dźwiękową Tina nadal komponowała - w rezultacie powstała oparta na muzyce do filmu płyta The Road to Gävle. Za swój wkład do filmu Tina otrzymała dwie nagrody "Robert" przyznawane przez duński przemysł filmowy – jedną za najlepszą muzykę filmową a drugą za najlepszą piosenkę ("Rebel Song").
Pod koniec 2009 r. Tina, od 2002 r. mieszkająca w Anglii, zdecydowała się na powrót do rodzinnego kraju.
W 2010 r. wokalistka nagrała piosenkę "The Storm That Brought You To Me" - fragment ścieżki dźwiękowej o filmu "Clash Of The Titans", zarejstrowała także kolejny duet z Helgi Jónssonem - utwór "Welcome Back Colour".
Piosenka ta dała tytuł pierwszej składance typu "best of…." piosenkarki, która ukazała się we wrześniu 2010 r.
Dyskografię piosenkarki uzupełnia wydane w listopadzie 2011 r., a składające się z płyty CD oraz DVD wydawnictwo "True North", zawierające materiał nagrany podczas koncertów, w których Tinie duńska Narodowa Orkiestra Kameralna.
Tina, od kilku lat związana z islandzkim muzykiem Helgi Jónssonem w 2011 r. zdecydowała się na przeprowadzkę do Reykjaviku. Latem 2012 r. Tina i Helgi zostali rodzicami Emila.
Najnowszy studyjny album piosenkarki, zarejestrowany już w Reykjaviku, a zatytułowany "Where Do You Go to Disappear" ukazał się we wrześniu 2012 r.
