Główna scena festiwalu - Scena Pomarańczowa
Największy duński i jeden z największych europejskich festiwali odbywa się co roku na przełomie czerwca i lipca w na terenach wystawowych położonych na południe od miasta Roskilde tzw. Roskilde Dyreskueplads.
Słynna dzisiaj impreza powstała w 1971 r. z inicjatwy dwóch bardzo wówczas młodych ludzi, uczniów szkoły średniej - Mogensa Sandfæra i Jespera Switzera Møllera oraz organizatora koncertów Carla Fischera. Poczas pierwszej edycji festiwalu - nazwanego Sound Festival - wystąpili głównie wykonawcy lokalni, wśród nich znalazły się zespoły należące do ówczesnej czołówki duńskiej muzyki rockowej, tacy jak Burnin' Red Ivanhoe, Gasolin', Midnight Sun czy Povl Dissing.
W 1972 r. organizację przejęła fundacja Roskilde - Roskildefonden, do dzisiaj zajmująca się Festiwalem, acz pod nazwą Foreningen Roskilde Festival. Festiwal nie jest imprezą nastawioną na zysk, organizacją zajmują się głównie wolontariusze a przychody przeznaczane są na cele charytatywne.
Pod względem muzycznym Roskilde hołduje eklektyzmowi. Organizatorzy dbają o to, aby każdy znalazł coś dla siebie - program muzyczny obejmuje w zasadzie wszystkie gatunki muzyki popularnej: rock, pop, folk, muzykę elektroniczną, hip-hop, world music. W ciągu ponad czterdziestu lat swego istnienia festiwal gościł największe gwiazdy współczesnej muzyki - w Roskilde wystąpili m.in. The Kinks (1972 r.), Canned Heat, Fairport Convention (1973 r.), Status Quo (1974 r.), Ravi Shankar, Procol Harum (1975 r.), Bob Marley & The Wailers (1978 r.), Jeff Beck, Talkin Head (1979 r.), Kraftwerk, Metallica (2013 r.).
Kilka razy na festiwalowych scenach pojawili się także wykonawcy z Polski. W 1978 r. wystąpiła grupa SBB, w 1983 r. - Maanam, w 1984 r. - Republika, w 2005 r. - Kapela Ze Wsi Warszawa a w 2012 r. - Behemoth.
Trzeba zaznaczyć, że w przeciwieństwie do wielu innych festiwali każdy wykonawca daje "prawdziwy", tzn. trwający co najmniej godzinę, koncert.
W Roskilde zawsze licznie reprezentowane są młode talenty, szczególnie z krajów nordyckich. Promowaniu początkujących artystów poświęcone trzy dni poprzedzające właściwy festiwal - koncerty odbywają się na scenach Apollo (Apollo Countdown) oraz Pavilion (Pavilion Junior) - od 2014 r. scenę Pavilion zastąpiła nowa scena Rising.
Aż do 2003 festiwalowe sceny nazwane były według koloru chroniącego ją namiotu - Pomarańczowa, Zielona - ale ponieważ z upływem czasu namioty były wymieniane i ich nazwy przestały odpowiadać stanowi faktycznemu postanowiono je przemianować. Tylko główna scena, cały czas chlubiąca się pomarańczowym namiotem - zainstalowanym w 1978 r. a wymienionym w 2001 r. - zachowała swoją nazwę: Orange Stage czyli Scena Pomarańczowa.
Aktualnie festiwal dysponuje siedmioma scenami. Są to:
Słynna Orange Stage czyli scena Pomarańczowa, główna scena festiwalu. Odbywających się na niej koncertów może słuchać ok. 60 tysięczna publiczność. Scena istnieje od 1978 r. a jej legendarny pomarańczowy namiot zaprojektowany został na potrzeby letniego tournee zespołu The Rolling Stones z 1976 r. Aktualny namiot służy od 2001 r. Do tradycji należy inauguracja Orange Stage występem duńskiego wykonawcy. Zaszczyt ten spotkał m.in. zespoły Kashmir, VETO i Kellermensch.
Druga co do wielkości scena festiwalu Arena powstała w 1986 r. jako scena "Zielona". Jest to mogący pomieścić ok. 17 tys. widzów gigantyczny namiot. Pierwotny, zielony, wymieniony został w roku 2000 a od 2003 r. scena nosi aktualną nazwę.
Nowa i nowoczesna scena Avalon zastąpiła sceny Odeon i Cosmopol a zaprojektowana została dla ok. 12 tys. widzów.
Zainaugurowana w 2012 r. scena Apollo, na której produkują się wykonawcy muzyki elektronicznej posiada futurystyczny - również pomarańczowy - namiot a w koncertach może uczestniczyć ok. 5 tysięczna publiczność.
Istniejąca od 2003 r. "mała scena rockowa" czyli Pavilion dysponuje ok. 2000 miejscami.
Powstała w 2011 r. intymna scena Gloria, zaprojektowana z myślą o koncertach muzyki akustycznej może służyć 1000 widzów.
W 2014 r. oddana została również zainstalowana na terenie pola namiotowego scena Rising przeznaczona na koncerty młodych skandynawskich muzyków.
Festiwal posiada 80-hektarowy teren kampingowy. Co roku odbywa się na nim popularny "nagi bieg". Zwycięzcy - pierwszy mężczyzna i pierwsza kobieta, którzy dobiegną do mety - otrzymują w nagrodę darmowy karnet wstępu na kolejną edycję festiwalu.
Tradycyjnie koncertom towarzyszy poświęcony innym gatunkom sztuki festiwal Arts & Creation.
W czterdziestoletniej historii festiwalu zdarzały się również tragedie - największa w 2000 r., kiedy to podczas koncertu zespołu Pearl Jam życie straciło 9 osób.